Arch-I-nfo - De informatie database voor bouw en architectuur

Leonard Blomme is een Belgische Architect met eclectische neigingen (neostijlen). Zijn voorkeur ging dan ook naar de neo-Gothiek of de neo-Renaissance. Voor de meeste van zijn gebouwen werkte hij samen met zijn broer Hendrik Blomme (1845-1923). Bekendste projecten Sint Willibroduskerk in Antwerpen (1890), neo-Gothisch. Gemeentehuis in Borgerhout (1889), neo-Renaissance. Kasteel in Ekeren-laar, neo-Renaissance. Sint Franciscuskerk in Merksem (1900).

Cornelis Blaauw was een Nederlands architect. Zijn ontwerpstijl was meestal eenvoudig en streng met heel wat classicistische eigenschappen. Voornaamste projecten Woningblokken in Amsterdam. Gebouw voor de Raad van Arbeid in Amsterdam, samen met J. H. van der Veen. Villabouw in het Park Meerenwijk in Bergen. Restauratie en verbouwingen aan Raadhuis in Leiden (1929) Gemeentehuis Alphen aan de Rijn.

William was een Amerikaanse architect en was grondlegger van de nieuwe Amerikaanse architectuur. Hij was één van de eersten die een stalen skelet toepaste voor gebouwen. Net zoals de Franse Ingenieur Gustave Eiffel (de ontwerper van de Eifeltoren en het Vrijheidsbeeld) die ook in die periode leefde. William had veel leerlingen en volgelingen. Zijn architecturale richting staat bekend onder de naam 'Chicago-School'. Bekendste projecten Home Insurance Building in Chicago (1884-1886). Tacoma Building in Chicago (1889). Brewster Building in Chicago Flatgebouwen in het Queens Plaza North, Long Island City, Queens New York (1890).

Georges Bontinck was een Belgische architect en stedebouwkundig adviseur van de gemeente Zelzate. Tevens was hij ook van 1935 tot 1944 hoogleraar aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Hij bouwde veel landhuizen en woningen in België en Frankrijk. Bekendste realisaties Zendstation Radio Vlaanderen in Merelbeke. Openluchttheaterin het stadspark van Gent. Elektrische centrale van Gent. Stadhuis van Zelzate. Rusthuis in Zelzate. Watertoren in Zelzate.

Paul Bonatz was een Duitse architect. Bekendste realistaties Station van Stuttgart (1922) samen met F. Scholer. Sluizen in Mannheim (1926).

J.W.C. Boks was een bouwkundig ingenieur en architect. Naast tal van woonhuizen realiseerde hij ook grotere openbare gebouwen. Er is zelfs een boek ' J. W. C. Boks (1904-1986)' over hem verschenen, geschreven door Hans W. Bakx. Bekendste realisaties Nederlandse Bouwcentrum in Rotterdam (1948). Delta Hotel in Vlaardingen (1951-1955). Verenigingsgebouw in Vierhouten (1953). Nederlandse paviljoen voor Expo '58 in Brussel (1958). Holy Ziekenhuis in Vlaardingen (1954-1964).

Johannes Hendrik Willem Leliman was een Nederlandse architect. Hij genoot een opleiding aan de Poly-technische School in Delft. Bij het afstuderen aan deze school verkreeg hij de titel bouwkundig ingenieur. Buiten het bouwen van landhuizen, villa's en gewone woningen was hij ook redacteur van de Bouwwereld en schrijver van een aantal boeken over landhuizen en woningen in van Nederland. Hij bewerkte ook Gugel's Geschiedenis der Bouwstijlen. Hij was ook bestuurslid van de Vereniging van Delfste ingenieurs, de Ambachtschool en de ANWB. Johannes was ook mede-oprichter van het Instituut voor Bouwkunst en van de Bond Heemschut. Belangrijkste werken ANWB-paddenstoel. Noord-Zuid-Hollands Koffiehuis (1911). Huishoudschool in Amsterdam (1907). Israelisch Kinderhospitaal in Zandvoort (1912). Tal van villa's in ondermeer Bussum, Laren, Huizen Hilversum, Blaricium en Ulft. Sociale woningbouw in Amsterdam meer bepaald in de Vogelbuurt, Meeuwenlaan, Havikslaan, Leeuwerikstraat, ...

Godefridus Maria Leeuwenberg was een Nederlands architect en bouwkundig ingenieur. Hij bouwde een aantal kerken en kloosters. Belangrijkste realisaties Parochiecentrum in Huissen (1935). Kerk en Pastorie in Raalte (1937). St. Antoniusklooster in Utrecht (1938). Parochiekerk in Driel (1950).

Berend Tobia Boeyinga was een Nederlandse architect. Hij werkte onder meer bij M. de Klerk en was van 1921 tot 1926 architect bij de Gemeentelijke Woningdienst van Amsterdam. Hij bouwde naast enkele landhuizen vele kerken. Belangrijkste werken Kerk van Haarlem (1926). Kerk in Bergen (N.H.) (1926). Kerk in Bergen op Zoom (1928). Kerk in Rotterdam (1927). De kerk van Wassenaar (1939). Gereformeerde kerk in Amsterdam (samen met D. J. Istha). Restauratie van de St. Cunerakerk en toren van Rhenen. De Eusebiuskerk en toren van Arnhem (1947). Centraal Administratiegebouw van de Stichting Vrederust in Bergen op Zoom (1930). De laboratoria van de Vrije Universiteit in Amsterdam (1932).

Albert Boeken is een Nederlandse bouwkundig ingenieur. Vanaf 1917 was hij ook actief als redacteur voor het blad 'Forum'. Hij restaureerde ook tal van gebouwen die verwoest werden tijdens de eerste wereldoorlog. Belangrijkste gebouwen Villa's in Bilthoven (1928). Woningcomplexen in Amsterdam (1928). Het onderstation van de G.E.B. in Amsterdam (1923). Het Scholencomplex in Oostzaan (1925-1926). De heropbouw het, in de eerste wereldoorlog verwoeste, station aan de vlieghaven van Schiphol (1928). Apollo in Amsterdam (1933). Een restaurant in Bergen aan Zee (1948). Een atelierwoning in Bergen-Binnen (1949). Restauratie van de pastorie in Largen (G.) en Geldermalsen.

Alexander Bodon was een Nederlandse architect die samen werkte met A. L. Cysouw. Belangrijkste gebouwen De Van Melle's Fabrieken in Rotterdam (1947-1948) samen met A. L. Cysouw. Winkelhuis en boekhandel Schroeder en Dupont op de Keizersgracht in Amsterdam. Woningen in Watergraafsmeer.

Een claustra is een betonnen rooster voorzien van gelijk verdeelde gaten . Deze hebben niet al te grote afmetingen wat de hanteerbaarheid ten goede komt. Deze claustra's dienen in betonnen gebouwen als decoratieve opvulling. Zo ontstaat een doorzichtige wand. De openingen in de claustra's kunnen indien gewenst opgevuld worden met glas. Zo heb je nog doorkijk maar isoleert de wand beter tegen geluid en temperatuur. Een aantal gebouwen die voorzien van claustra's: Het stationsgebouw van Leiden in Nederland. Het stationsgebouw van Arnhem in Nederland.

De cement-water-factor voor het aanmaken van beton of mortel is iets anders dan de water-cement-factor. In Amerika en enkele andere landen past men namelijk de cement-water-factor. Het quotiënt van deze factor heeft het aanwezige volume cement en volume water aan in het mengsel. Bij een toeneming van de factor neemt dus ook de sterkte van de mortel toenemen, in tegenstelling tot de water-cement-factor. Afkortingen De cement-water-factor wordt soms gemakkelijkheidshalve afgekort naar c/w of cwf. Bezwaren Een bezwaar bij het gebruik van de cement-water-factor is, dat de volume-gewichten van de cement-soorten onderling uiteenlopen. Water-cement-factor Om het verwerken van mortels gemakkelijker te maken heeft met dan maar de water-cement-factor in het leven geroepen. Dit is een nieuwere methode voor de bepaling van de hoeveelheid water die nodig is voor een hoeveelheid cement. Bij het gebruik van een water-cement-factor is het gemakkelijker om in gewichtsdelen te werken...

Burton Cairns is een Amerikaanse architect geboren in San Mateo Country. Burton studeerde af aan de University of California, Berkeley. Daarna ging hij werken in verschillende architectenbureaus's. En van 1933-1935 was hij Chief of Architecture and Engineering for the Southwestern States, Resettlement Adminstration (now knows as the Farm Security Administration) in San Francisco. Belangrijkste realisaties Nederzetting van 'The Agricultural Workers community at Chandler' in Arizona (1936-1937) samen met Vernon DeMars. Dit is een nederzetting voor doortrekkende arbeiders, die gedurende de oogsttijd een onderdak nodig hebben. Er is voor hen een zo eenvoudig maar doeltreffend en hygiënische, tijdelijk verblijf ontworpen. Ze noemen deze vorm van bouwen ook wel bureaucratic architecture. Nederzetting 'Yuba City' in Californië (1937) samen met Vernon DeMars. Een nederzetting met het zelfde principe als die van 'Chandler'. Bronnen: American Architecture: 186...

Bernard Bijvoet was een Nederlands bouwkunig ingenieur en architect bij het architectenbureau ir B. Bijvoet en prof. G. H. Holt. Belangrijkste realisaties Ambachtsschool in Scheveninge (samen met ir. J. Duiker) Het sanatorium 'Zonnestraal' in Hilversum (1928) Landhuis in Aerdenhut (samen met G. H. Holt) Woningen in Kijkduin (samen met G. H. Holt)

W. Büning werkte aan het Institut für Tageslichttechniek in Berlin-Grunewald. Büning stelde samen met Prof. Dr. Ing. W. Arndt (dir. Lichttechnische afdeling van het Duitse Philips G.m.b.H) een methode vast om de wenselijke raamopeningen in woonruimten met het oog op de toetreding van daglicht te bepalen. In 1953 publiceerde Büning de resultaten van een nieuwe reeks onderzoeken op gebied van daglicht in woonruimten. Zo beschreef hij in zijn 'Fortschritte und Forschungen im Bauwesen, Reihe D Heft 10' een nieuwe methode om de grootte van raamopeningen te bepalen. Maar ook zijn collega Arndt publiceerde een methode om raamopeningen te bepalen rekening houdend met het binnenkomend daglicht (daglichtberekeningen). Dit naslagwerk werd gepubliceerd in 'Lichttechnik juli 1951'.

Wieger Bruin is een Nederlandse architect. Vanaf 1947 was hij buitengewoon hoogleraar in Wageningen. Hij ontwierp vele gemeentelijke uitbreidingsplannen en wederopbouwplannen voor onder andere Den Helder, Wieringermeer, Klundert, Haarlemmermeer en nog veel meer. Belangrijkste werken De Gemeentelijke Woningbouw in de Transvaalbuurt in Amsterdam (1921). Tal van woningen in het Slootdorp in Wieringermeer (1932). Het rusthuis 'Rusthoeve' in Purmerend (1933). Kerk van Bruinisse.

Paul Briët was een bouwkundig ingenieur uit Nederland en zoon van kunstschilder Arthur Briët. Naast tal van landhuizen en villa's bouwde hij ook scholen en rusthuizen. Levensloop Hij studeerde af als bouwkundig ingenieur aan de Technische Hogeschool in Delft. Daarna ging hij in dienst bij de Nederlandse Spoorwegen waar hij samen werkte met architect C.B. Posthumus Meyes. In 1927 Richtte Paul een maatschap op met Johan Hanrath. Na het overleiden van Johan Hanrath in 1932, zette Paul zijn beroep als ingenieur alleen verder Bekendste werken Het Lyceum in Bilt (1930) Woningencomplex in Velsen (1950) Woningencomplex in West-Capelle (1950)

Johannes Brinkman was een Nederlandse bouwkundig ingenieur. Samen met L. C. van der Vlugt bouwde hij vele woningen in en rond Rotterdam. Zo is de fabriek van Van Nelle in Rotterdam één van hun pronkstukken. Dit gebouw is een voorbeeld van functioneel bouwen met een betonnen skelet waarbij het mushroom-systeem werd toegepast voor kolommen en vloeren. Er werd tevens veel glas gebruikt. Na het overleiden van Van der Vlugt ging hij samenwerken met Van den Broek in het bureau 'Brinkman en Van den Broek'. Vele werken op het gebied van utiliteits- en woningbouw kwamen onder zijn medewerking tot stand. Bekendste realisaties Fabriek van Van Nelle in Rotterdam (1925-1929) Graansilo van N.V. Graansilo Mij in Rotterdam (1929-1930) Stadion Feyenoord (1935-1936) Geb. der Theos. Ver. in de Tolstraat in Amsterdam (1926-1927) Het Vliegveld van Ypenburg.

Marcel Breuer, geboren in Hongarije, was architect. Van 1924 tot en met 1928 was hij professor aan het Bauhaus in Dessau. Hij was ook één van de medeoprichters van de C.I.A.M. (Congrès international architecture moderne). In 1937 werd hij professor aan de Harvard University nadat hij in Engeland en Zwitserland had gewerkt. In de periode tussen 1937 en 1940 werd Marcer Breuer geassocieerd met Walter Gropius, samen bouwden ze vele woonhuizen en andere gebouwen. Voornaamste werken Huis voor James Ford in Lincoln, Mass (1939) een samen met Walter Gropius Model Bungaluw in de tuin van het Museum for Modern Art Aluminium city (een nederzetting) in New Kensingston, Pennsylvania (1944) Groep woningen voor arbeiders in een aluminiumbedrijf Landhuizen in Connecticut Unesco hoofdkwartier in Parijs (1953) samen met B. Zehrfuss en P. L. Nervi De Bijenkorf in Rotterdam (1954) samen met A. Elzas ontworpen.

De bremer steen behoort tot de zandstenen, meerbepaald uit de zandsteenformatie (Aria). Eigenschappen De bremer steen heeft een rode kleur omdat het bindmiddel ijzeroxiden bevat. Deze zandsteen is goed weersbestendig en heeft een gemiddelde druksterkte van 850 kg/cm². De steen is en blijft redelijk stroef. Ontginning Bremer steen wordt vooral in Duitsland ontgonnen. Ze komt veelvuldig voor in Trier langs de Weser, in het Rijnland en Schwarzwald (Het Zwarte Woud). Naamgeving Deze steen werd vroeger veel in Bremer verhandeld vandaar dus ook de naam voor deze zandsteen. De stenen die men uit het Weser-gebied ontgint wordt ook wel Weser zandsteen genoemd. Deze heeft wel de zelfde eigenschappen als de Bremer steen. Toepassing Bremer stenen worden vooral gebruikt als vloersteen en buitenwerken zoals flagstones. Dit zijn vloeren waarbij de stenen een onregelmatige vorm en afmetingen heeft waarbij dient gepuzzeld te worden om een vloer met zo dicht mogelijke voegen te bekomen.

Victor Bourgeois was een Belgische architect en hoogleraar aan de Nationale Hogere School voor Bouwkunst 'La Cambre' in Brussel en aan de Universiteit van het werk Paul Pasteur te Charleroi. Hij was tevens ook lid van de Vrije Academie van België, ondervoorzitter van de C.I.A.M. (Congrès Internationaux Archtectes Modernistes) (van 1928 tot 1940), architect van de Belgische regering voor Tentoonstellingen van Brussel in 1935 en New York in 1939, lid van de Hoge Raad voor Stedebouw en Gezondheid, lid van de Technische Raad van de Nationale Maatschappij der Goedkope Woningen (1938-1940). En alsof dit nog niet genoeg is was hij ook nog eens actief (mede)leiding gevende van de tijdschriften 'Au volant' (1919), 'Le Geste' (1920), '7 Arts' (1922-1928, 1948) en 'Bruxelles' (1932-1933). Voornaamste werken Cité Moderne in St. Agatha-Berchem (1922) Een huis langs de Weissenhofsiedlung in Stuttgart Tuinwijken in Frameries, Montigny sur Sambre, Kessel-L...

Jan Boterenbrood is een Nederlandse architect, zie je natuurlijk zo aan zijn achternaam. Hij bouwde vooral woningblokken in Amsterdam-West en Amsterdam-Zuid (1923-1931) en in het Tuindorp Nieuwendam (1923-1926). Tot zijn pronkstukken behoorden Het Huize 'Lydia' (1926) Het Rika Hopper-theater (1927)

Martin Borg is een Deens Architect die vooral de grote gesloten vorm van zijn bouwwerken in het oog laat springen. Voor een bankgebouw in Kopenhagen werden zijn ontwerpen niet uitgevoerd omdat men die te eenvoudig vond. Maar in de Andreaskerk in Kopenhagen mocht hij zijn uitgesproken vormen wel omtoveren tot een uitvoerbaar ontwerp. Zo laat hij in het ontwerp beeldhouwwerk en andere versieringen weg om opdat deze geen afbreuk zouden doen op de uitgesproken vorm. Er zijn verrassend genoeg wel veel gevels, daken en torentjes, maar die hebben bijna allemaal dezelfde vormen en dimensies. De daken hebben allemaal één zelfde helling. De toren bestaat uit een gesloten vorm waar een geringe zwelling op te zien is. Dit is eveneens zo bij de torenspits. Als materiaal gebruikte Martin Borg zowel voor binnen als buiten dezelfde baksteen. Zo oefende hij een belangrijke invloed uit op de jongere Deense architecten. Belangrijkste werk Andreaskerk in Kopenhagen (1898-1901)

Max Bill was een Zwitserse architect en leraar in vormleer aan de Gewerbeschule in Zürich. Maar hij was ook docent aan de Technische Hogeschool in Ulm en directeur van de Hochschule für Gestaltung, dit allemaal vanaf 1948. Hij ontwierp naast status gebouwen ook veel prefab en gewone woningen. Hij ontwierp niet alleen woningen maar ook meubels en industriële vormgeving deed hij graag. Als auteur schreef hij 7 boeken over onder andere Le Corbusier, R. Maillaert en over Moderne Schweizer Architektur. Belangrijkste gebouwen Hochschule für Gestaltung in Ulm Zweeds Paviljoen in Triennale, Milaan (1936 en 1951) Wanderausstelling 'Die gute Form' in Bazel (1949)

Tjeenk Junior is een Nederlands bouwkundig ingenieur. Voornaamste werken De Jaarbeurs gebouwen in Utrecht (1921, 1928 en 1938) Kantoorgebouw Braat in Delft (1930) Het Pakhuis 'De Zwijger' in Amsterdam (1933)

Hans Bernoulli was een Zwitsers bouwkundig ingenieur. Van 1903 tot 1912 was hij ook hoogleraar aan de Techn. Hocheschule in Berlin-Charlottenburg en daarna aan de Eidg. Techn. Hochschule in Bazel. Daarnaast was hij ook redacteur van 'Werk'. Maar ook dokter h.c. aan de Universiteit in Bazel en is ook bekend als auteur op bouwkundig gebied. Hij was veel met bezig op stedenbouwkundig gebied en was tevens adviseur bij de wederopbouw van Warschau, Budapest, Wenen en verschillende Duitse steden. Zijn bekendste projecten Schule Arlesheim Bebouwing van de Greifengasse Kerk van Gundeldingen Kunsthaus Hirzbrunnenquartier in Bazel

Hendrik Berlage was een Nederlandse architect met een internationale reputatie. Hij creëerde originele bouwstijlen, op die manier verwierf hij zijn beroemdheid. Zo had hij zijn volledig eigen visie op hoe de vernieuwing van bouwkunst moest gebeuren. Dit schreef hij allemaal keurig op en publiceerde hiermee een aantal boeken. Hij beïnvloede tal van architecten dit mede door zijn top project voor de Beurs in Amsterdam (1898-1903). Hij was ook bezig met decoratieve kunst zoals meubels en betimmering). En omdat hij zo gepassioneerd bezig was met ruimtes en hoe die in te vullen deed hij ook de stedenbouwkundige uitbreidingsplannen van Amsterdam-Zuid, dat van 's-Gravenhage en Utrecht) Meest bekende gebouwen Beurs in Amsterdam (1898-1903). Modelboerderij de Schipborg in Zuidlaren (1914). Het jachtslot St. Hubertus in het Hoge Veluwe. Mij de Nederlanden in Den Haag (1925). Christian Science Church in Den Haag (1925). Het Gemeentemuseum in Den Haag.

Berken in Hooge Crater Cemetry In de handel bestaat er Europees Berkenhout en Amerikaans Berkenhout en Canadees Berkenhout. De berkenbomen die in ook in België en Nederland voorkomen bevatten vaak veel kwasten en gebreken om gebruikt te worden als bewerkbaar hout. In Finland echter groeien er vele fraaie Berkenbossen. Het hout uit Finland wordt vooral verwerkt in triplexplaten en meubelen. Zo wordt deze producten veelvoudig geëxporteerd. In Schotland, Noorwegen, Zweden, Noord-West-Rusland en Siberië groeien ook veel Berkenbomen maar dit leidt niet tot veel export. Witte schors aan de stam van een berkenboom Het Canadees Berkenhout is hoofdzakelijk afkomstig van de Betula Lutea Michx F. de zogenaamde Yellow Birch. Berkenhout wordt in het Latijn aangeduid met Betula Pendula Roth en Betula Pubescens Ehrh voor de zachte berk. Soorten Berken In Europa groeit de Ruwe Berk, ook wel eens de Witte Berk genoemd en de Zachthartige Berk. De eigenschappen en de kwaliteit zi...

Baumann was een Oostenrijkse architect uit begin van de 20ste eeuw. In veel van zijn gebouw was een invloed van Barok zichtbaar. Bekendste realisaties Het ministerie van Oorlog in Wenen (1913) Handels-und Gewerbekammer in Wenen

Herman Bauer is een Zwitserse Architect die scholen, kerken en koloniehuizen ontwierp. Bekendste realisaties Bruderholz paviljoen-huis in Bazel Rijks Katolieke Kerk in Dornach