 |
| De zakenwijk La Grande Arche |
De urbanisatie van het gebied ten westen van Parijs, waar grote bedrijfsgebouwen en woontorens verrezen, is het meest ambitieuze stadsontwikkelingproject dat ooit in de regio Parijs werd ondernomen. Het in 1958 opgerichte coördinerende lichaam EPAD (Etablissement Public pour l'Aménagement de la Défense) is verantwoordelijk voor de uitvoering van het project, dat een gebied van 800 ha beslaat en in twee zones is verdeeld.
De zakenwijk (La Grande Arche)
Dit in elf sectoren opgesplitste deel beslaat een oppervlakte van 130 ha. Het ligt binnen de gemeenten Puteaux en Courbevoie, in het verlengde van de Champs-Elysées, en is met de stad verbonden door de Pont de Neuilly. Op de daarachter gelegen uitvalsweg kwam het verkeer van de N13 en de N192 samen, hetgeen leidde tot het grootste fileprobleem van Frankrijk. Daarom werd deze wijk geprojecteerd aan weerzijden van een uitgestrekt betonnen platform waar het verkeer onderdoor wordt geleid. Dit voetgangersgebied bestaat uit een zeer brede centrale strook met pleinen en patio's op verschillende niveaus, waar overal moderne sculpturen te bewonderen zijn. Aan weerszijden torenen de wolkenkrabbers de lucht in. Het Hoogste gebouw telt 45 verdiepingen. Het Esso-gebouw was het grootste gebouw dat in 1964 in gebruikt werd genomen. Sindsdien zijn er torens verrezen met kantoorruimten voor meer dan 900 bedrijven. Enkele van Frankrijks belangrijkste ondernemingen zijn hier gevestigd. De meeste lagere blokken zijn flatgebouwen, met uitzondering van de torens Eve, Défense 2000 en Gambetta. Aan de voet van de sport en ontspanning. Het winkelcentrum beslaat een oppervlakte van 120 000 m² en is daarmee het grootste in heel Europa.
Quartier du Parc
Voorbij de zakenwijk strekt zich, verder westelijk op de vlakte van Nanterre, een geheel nieuwe wijk uit. Quarter du Parc geheten, die 90 ha beslaat. Het gebied omvat kantoorgebouwen, woningbouw, sportfaciliteiten en een park. De door Wogenscky ontworpen Préfecture, waarin de openbare diensten van het departement zijn ondergebracht en de Ecole d'architecture van Jacques Kalisz werden beide in 1972 voltooid. Midden in dit nieuwe stadsontwikkelingsgebied ligt het 24 ha grote Parc Adré-Malraux met zijn botanische tuin. Veel van de omliggende gebouwen zijn bijzonder originele ontwerpen van vooraanstaande architecten als Christian de Portzamparc. Die tekende voor het Théâtre des Amandiers en de dansschool van de Parijse opera.
BEZICHTIGINGEN
Het nieuwe zakencentrum La Défense met zijn uitgesproken experimentele bouw herinnert in niets aan traditionele kantoorwijken en ademt een zeer bijzondere sfeer. Zelfs buiten kantoortijden maakt het centrale voetgangersgebied een jachtige indruk. Het verkeer raast onafgebroken door de tunnels en vele ramen blijven verlicht, waardoor de indrukt wordt gewekt dat er continu wordt gewerkt. Een groot aantal beroemde kunstenaars als Miro, Moretti, Calder en César kreeg opdracht kunstwerken voor deze openluchtgalerij te maken. Bij de beschrijving van de rondwandeling door dit moderne, soms onpersoonlijk aandoende gebied dienen deze kunstwerken als oriëntatiepunten.
Parvis
Vanaf dit platform is het uitzicht tussen de torens door tot aan de Arc de Triomphe op de Place de l'Etoille werkelijk adembenemend.
La Grande Arche
Deze reusachtig grote poort, wellicht het meest controversiële bouwwerk van alle door president Mitterrand opgezette grote bouwprojecten, is een bewijs van de rol die de Franse overheid speelt bij het bevorderen van de kunst. Aan het uiteinde van het platform verrijst aan de westkant die door de Deense architect Otto von Spreckelsen ontworpen gigantische boog, die bekend staat als de Tête Défense. De gigantische open kubus van 106 m breed is uitgevoerd in voorgespannen beton, bedekt met glas en Carrarisch marmer. Om technische redenen staat het bouwwerk enigszins uit het lood ten opzichte van de as La Défense-Louvre. Het 300 000 ton zware bouwwerk rust op twaalf in de bodem gedreven pijlers. Onder de grond ligt een wirwar van communicatiesystemen. De Notre-Dame zou met torenspits en al onder de boog passen.
Langs de buitenzijde lopen liften in glazen kooien die bezoekers naar het dak brengen, waar zich een panoramisch uitzicht op heel Parijs en omgeving ontvouwt. Aan de zuidkant bevinden zich de kantoren van een aantal ministeries en aan de noordkant zijn grote Franse en internationale bedrijven gevestigd. Het dakgedeelte bestaat uit drie verdiepingen, waar onder andere de Internationale Stichting voor de Rechten van de Mens is ondergebracht. Op een deel van het platte dak, dat een oppervlakte van 10 000 m² heeft, is een terras aangelegd met uitzicht op de hoofdstad, inclusief de historische as die tot aan het Louvre loopt, en de voorsteden. Op een ander deel bevinden zich patio's met daaromheen een aantal galeries waar wisselende tentoonstellingen te zien zijn. De bestrating van de patio's bestaat uit mozaïeken van marmer en graniet die de hemellichamen in beeld brengen.
Talen en communicatie vormen het thema van de door Jean Dewasne aangebrachte decoratie aan de binnenzijde van de Grande Arche, ter herinnering aan het nooit uitgevoerde plan hier en internationaal Communicatiecentrum te vestigen.
Musée de l'Automobile de la Défense
De moderne architectuur van dit gebouw vormt een perfecte omgeving voor een verzameling van meer dan honderd voertuigen die de ontwikkeling van transportmiddelen in zes stadia laten zien, vanaf het begin tot heden.
Tot de topstukken behoren een reconstructie van een driewieler van Benz uit 1886, een Léon Bollée met transmissieriem, een Delage 1, een van de eerste goedkopere auto's, een Voisin C11 van ongeëvenaarde klasse en technisch vernuft, een Rolls Royce Phantom III, een Cadillac V16 open tweepersonenauto en een Lamborghini Miura, de grote rivaal van Ferrari.
Talrijke documenten, bewegende beelden en objecten, die alle naar onderwerp zijn gerangschikt, geven een goed beeld van een honderdjarige geschiedenis.
Op de eerste verdieping zijn in de Espace Hauts-de-Seine op een halfronde carrousel de verschillende logo's van 240 automerken tentoongesteld. In een 18 minuten durend filmpje wordt de geschiedenis van deze streek, nu het departement Hauts-deSeine waar ooit de wieg van de auto-industrie stond, in beeld gebracht. Hier vestigden 250 ondernemers tussen 1880 en 1950 hun autofabrieken, die tot 1912 meer dan de helfd van de totale wereldproductie voor hun rekening namen.
Op de tussenliggende verdieping van de Espace Trintignant en in de hoofdruimte van de Espace J.M. Fangio worden wisselende tentoonstellingen gehouden.
Dôme Imax de la Colline de la Défense
In dit bolvormige glazen bouwwerk is een bioscoop gevestigd met een breedbeeldscherm van 1000 m² dat zich als een panorama voor de toeschouwer uitstrekt. De bioscoop is voorzien van stoelen die 30° achterover hellen. Op het programma staan avonturenfilms, documentaires en films van popconcerten. De door Yann Kersalé ontworpen avondverlichting van de Dôme is met een computer op het verkeersaanbod afgesteld.
Rechts van de Grand Arche staat een metalen sculptuur van de Japanse kunstenaar Miyawaki, bestaande uit 25 zuilen die door draden van roestvrij staal met elkaar verbonden zijn, iets verder, op de Place Carpeaux, staat de Duim van César.
Palais de la Défense (CNIT)
Dit gebouw, het Centrum voor industrie en Technologie, werd in 1958 als eerste neergezet en is één van de meest bekende van de hele wijk. Het valt alleen al op door zijn afmetingen en gewaagde architectuur. Het betonnen gewelf in de vorm van een omgekeerde schelp heeft een spanwijdte van 200 m, een wereldrecord. Slechts op drie punten, de denkbeeldige vorm van een driehoek, rust het in de grond.
Aanvankelijk werden in het gebouw grote handelsbeurzen gehouden, maar nu is het een conferentie- en zakencentrum en winkelgalerijen zijn ondergebracht.
Iets verder naar links staat op de Place de la Défense het laatste werk van Calder, een rode stabiele toren van 15 m hoog. Een doorgang links geeft toegang tot de Framatome-toren.
Tour Framantone
Deze toren, gebouwd door een team van Franse en Amerikaanse architecten, is samen met de Elf-toren het hoogste gebouw. Met zijn 45 verdiepingen breder zijn, om te voorkomen dat ze op die hoogte kleiner zouden lijken.
Aan de voet van de toren doet De grote Toscano, een bronzen borstbeeld van de Poolse kunstenaar Mitoraj, denken aan een of andere reus uit de Oudheid. Links achter de toren staat een op de wereld van sciencefiction geïnspireerde en van polyesterhars gemaakte sculptuur van Delfino.
Tour Elf
Het imposante Elf-gebouw werd ontworpen door een team van Franse en Canadese architecten. De drie met glas bedekte torens zijn verschillend van hoogte en vertonen steeds variërende tinten die van licht- naar donkerblauw gaan, naarmate er meer of minder licht op valt.
Terugloop naar het platform
Midden op het platform staat de monumentale fontein van Agam die op gezette tijden zorgt voor een schouwspel van water en verlichting, begeleid door muziek. Tegenover het Esso-gebouw worden in de ondergrondse Galerei kunsttentoonstellingen gehouden. Verderop ligt de rivier Midi-Minuit waar de kunstenaar Clarus een ventilatieschacht heeft gebruikt om de loop van de zon en de maan boven een trompe-l'oeil rotslandschap weer te geven.
Place des Corolles
Deze open ruimte, begrensd door de American Internationalen en de Euro-toren, is genoemd door de beeldhouwer Louis Leygue is gemaakt. Een fresco van keramiek, de Wolkenbeeldhouwer van Atila, siert een lage muur een geeft een levendige en fantasierijke noot aan deze kunstmatige omgeving.
Les Reflets
Op het terras is een werk van Philolaos te zien, de Mechanische Vogel die zorgvuldig zijn geweldige stalen vleugels vouwt. Voorbij het gebouw Vision 80 dat op palen is gebouwd, ligt de Place des Reflets. Het plein wordt weerspiegeld in de ruiten van de aangrenzende Aurore-toren, die in sterk contrast staat met de naburige roze Manhatte-toren en de groene GAN-toren. Op het plein zelf staat een bronzen allegorie van débré, die de Aarde voorstelt.
 |
| schets van de Tour Manhattan (Paris) |
Qua vormgeving, kleur en materialen is deze toren een van de meest originele bouwwerken van La Défense. Het ontwerp is een spel van bogen en tegenbogen; de lucht wordt weerkaatst in de vlakke spiegelwanden.
Op de Place de l'Iris verrijst het slanke silhouet van het door H. de Miller vervaardigde beeld de Slaapwandelaar balancerend op de rand van een kubusvormige massa.
Tour GAN
In deze groene toren, die de vorm heeft van een Grieks Kruis, is een aantal verzekeringsbedrijven gevestigd.
Les Miroirs
Dit gebouw is ontworpen door H. La Fonta. De fontein op de binnenplaats bestaat uit 4 met mozaïek versierde cilinders. Vanaf de patio strekt het uitzicht zich uit op de Tour des Poissons met zijn reusachtige klok / barometer.
De tijd wordt met lichtflitsen aangegeven en de weersverwachtingen voor Parijs en omgeving met kleuren: blauw staat voor wisselvallig, groen voor mooi en rood voor slecht weer.
Onderweg is de door Pierre dufau ontworpen Tour Assur van de verzekeringsmaatschappij UAP te zien, die de vorm heeft van een ster met drie punten, met daarachter de woonblokken die aan een schaakbord doen denken.
Bassin Takis
Aan de oostkant van het platform ligt deze vijver, waarin 49 knipperlichten van verschillende kleuren staan, aangebracht op buigzame staken van verschillende lengte, die zachtjes in de wind wiegen. Dit punt biedt een prachtig uitzicht op de Grande Arche aan de ene kant en op Parijs aan de andere kant.
Op het Square Vivaldi staat de Conversatiefotein van Busato, met zijn twee bronzen figuren die een levendige conversatie voeren.
Aan de voet van de Tour Neptune, op de Place Napoléon, staat een monument in de vorm van het kruis van het Legioen van Eer, ter herinnering aan het feit dat het stoffelijk overschot van Napoléon uit St. Helena werd overgebracht. De keizerlijke adelaar is afkomstig van het hekwerk van de Tuilerieën
teruglopen naar de Taykis-vijver.
Tour Roussel-Hoechst
Dit fraaie, blauwgroen gekleurde, uit staal en glas opgetrokken gebouw verrees in 1967 als eerste in La Défense.
Zuidkant
De Aténa-toren heeft de vorm van een driehoek. Het bronzen bas-reliëf Ophelia is van de hand van de Catalaanse beeldhouwer Apel les Fenosa.
Linksom langs het hotel Sofitel lopen.
Het terras boven de vierkante Cours Michelet ziet uit op de 14 m hoge, geschilderde staalconstructie van Venet. Verderop rechts staat de assemblage van gelast ijzer van Jakober, die doet denken aan de helm die spelers van American Football dragen ter bescherming van hoofd en gezicht.
Iets verder staat een drinkwater spuitende fontein in de vorm van een kikker. Op een wat lager gelegen plein staan de 35 plantenbakken die door Selinger zijn gedecoreerd met gezichten en verstrengelde handen.
De lichtgekleurde gevel van de Tour Ariane, gedecoreerd met kruisvormige aluminium panelen, steekt af tegen de omliggende gebouwen.
Een witmarmeren sculptuur van de hand van Julio Silva, Maan-Dame, staat tussen de Tour Atlantique en de Tour Crédit Lyonnais. Verder naar rechts verrijst de splits toelopende Tour Défense 2000, evenals de witte, elliptische omtrek van de Tour Eve ten zuiden van de wijk Villon.
Achter de Tour Scor, die de vorm van een driepoot heeft, vindt je de Tour Franklin, die uit twee samenhangende bouwwerken bestaat en de Tour Winterthur gedeeltelijk schuil.
Barrias' bronzen beeld La Défense staat weer op zijn oorspronkelijke plaats aan de voet van de Agam-fontein. Het beeldhouwwerk is naar het westen gericht waar de vijand nooit vandaan kwam.
In het winkelcentrum Quatre-Temps zijn een aantal warenhuizen, meer dan 250 winkels, restaurants en bioscopen over twee verdiepingen verdeeld. Het gebouw daarboven, Elysées-La Défense, is voorzien van fraaie binnentuinen. Voor het winkelcentrum staat een monumentaal beeldhouwwerk van Miro met twee figuren in heldere kleuren.
Op de Place des Degrés heeft de beeldhouwer Kowalski een mineraal landschap geschapen deze bestaan uit elementen van piramiden en een granieten golf.
Aan de voet van het fraaie IBM-gebouw staat een bronzen Icarus van de hand van césar.
Iets verder, bij een kruispunt, staat het 11 m hoge werk van R. Serra, dit bestaande uit vijf stalen platen die elk 100 ton wegen.
