Arch-I-nfo - De informatie database voor bouw en architectuur

Zonnebrand is een gebrek bij basaltgesteentes . Het is een zekere pokdaligheid, gepaard met zeer fijne scheurtjes dat voorkomt in gesteentes zoals Basalt. Tijdens het winnen van de basaltgesteente kun je zonnebrand zeer moeilijk herkennen. Je kunt ze maar na verloop van tijd opmerken. Als basalt zonnebrand heeft dan is één slag met de hamer voldoende om de steen uit elkaar te doen vallen. In het beginstadium is zonnebrand te herkennen aan lichte vlekken. Daarom wordt ook zogenaamde witte vlekken in de vorm van sterretjes als zonnebrand aanzien. De norm V 531 meent echter dat basalt met witte sterretjes geen reden is om de stenen af te keuren. De AV van de Nederlandse Rijkswaterstaat eisen echter wel een afkeuring van basalt met dit soort witte sterretjes. Om te weten te komen dat witte sterretjes geen zonnebrand zijn dient men het basalt te laten overjaren zodat men zeker is dat het te gebruiken basalt geen zonnebrand heeft. Het verval van basalt met zonnebrand ze...

Basalt is een uitvloeiinggesteente die door vulkanische uitbarstingen naar de oppervlakte wordt gestuwd terwijl het stolde. Eigenschappen en stollingproces Basalt is een zeer duurzame en weervaste gesteente die een grote weerstand bied tegen afslijting. Dit doordat basalt een zeer dicht, hard, holokristallijn gesteente is. Het is basisch vanwege zijn lage kiezelzuurgehalte (SiO 2 ). Doorgaans hebben basaltstenen een donkergrijze kleur. Tijdens het stollingsproces krimpt lava en vormt zich tot zuilen. De doorsnede van de zuilen zijn meestal 6 hoekig maar kunnen ook uit 4, 5 of 7 hoeken bestaan. Dit betekend dat de zuilen doorgaans 6 zijden heeft (het grondvlak en bovenvlak niet meegeteld). De scheidingsvlakken staan loodrecht op het vlak van de afkoeling zodat de zuilen veelal min of meer verticaal staan. De zuilen kunnen een lengte hebben van meer dan 10 meter. Tussen de zuilen vindt men vaak zeer kleine krimpscheuren van enkele millimeters. De samenstelling van basalt best...

Een autoklaas is een breuk in een gesteente die spontaan is ontstaan door spanningen afkomstig van bijvoorbeeld afkoeling en ijsvorming. In stenen tegels kan men kleine haarscheurtjes tot grote barsten terug vinden door toediening van spanning. Spanning ontstaat meestal door een externe kracht die werkt op het materiaal. Indien er te veel kracht wordt uitgeoefend op bijvoorbeeld een stenen tegel, denk maar aan een vrachtwagen die op dunne tegels rijd, dan kunnen de stenen tegels bezwijken door een te grote kracht die enorme (mechanische) spanningen doet ontstaan. Gevolgen Stenen die onder druk staan kunnen haarscheurtjes vertonen en in extreme vormen uit elkaar splijten. Het best is om de stenen of tegels die te grote scheurtjes vertonen aan de kant te houden om er kleinere stukken uit te halen. Het zou toch jammer zijn dat er een tegel met een kleine scheur, te midden uw vloer na enkele jaren toch nog gaat splijten.

Albast is een gesteente afkomstig uit Egypte, meer bepaald rond de stad van Alabastos, waarvan de naam 'albast' van afstamt. In deze stad werden hele grote hoeveelheden albast aangetroffen. Er zijn 2 soorten albast: Kalkalbast (Onyx) Deze is geelwit van kleur en is doorschijnend. Kalkalbast is een vrij harde steensoort. Gipsalbast Deze is meestal grijs-wit van kleur, heeft een dichte structuur en is daarom zeer geschikt om te worden gepolijst. Gipsalbast is een vrij zachte steensoort. Gipsalbast vindt men ook terug in Duistland, Italië en de Karpaten.