Arch-I-nfo - De informatie database voor bouw en architectuur

Romeinse bouwkunst in Trier Opus reticulatum was een Romeinse bouwwijze die veel overeenkomsten vertoonde met het Opus incertum. Hierin verschilt Opus recticulatum met Opus incertum dat de wanden niet werden gemetseld in breuksteenverband door het verwerken van kleine onregelmatig gevormde steenstukken maar van grote vrij regelmatig gehakte steenstukken. Het verband tussen gemetselde muren werd verkregen door regelmatig een ankersteun van muur naar muur te laten lopen. De spouw die ontstond tussen de twee muren werd daarna opgevuld met stampbeton. Typisch Romeins metselwerk met rode 'speklagen' komende van de opgegraven ruïnes in Bavay De Romeinen gebruikten, tijdens het metselen, vermalen vulkanische gesteenten die de eigenschappen bezitten van het moderne cement dat een chemische reactie vormen in aanraking met water. Het vulkanisch gesteente werd gemengd met kalk en zeewater (dat laatste is het geheime ingrediënt). Het zeewater zorgde ervoor dat er een stevige ...

De cement-water-factor voor het aanmaken van beton of mortel is iets anders dan de water-cement-factor. In Amerika en enkele andere landen past men namelijk de cement-water-factor. Het quotiënt van deze factor heeft het aanwezige volume cement en volume water aan in het mengsel. Bij een toeneming van de factor neemt dus ook de sterkte van de mortel toenemen, in tegenstelling tot de water-cement-factor. Afkortingen De cement-water-factor wordt soms gemakkelijkheidshalve afgekort naar c/w of cwf. Bezwaren Een bezwaar bij het gebruik van de cement-water-factor is, dat de volume-gewichten van de cement-soorten onderling uiteenlopen. Water-cement-factor Om het verwerken van mortels gemakkelijker te maken heeft met dan maar de water-cement-factor in het leven geroepen. Dit is een nieuwere methode voor de bepaling van de hoeveelheid water die nodig is voor een hoeveelheid cement. Bij het gebruik van een water-cement-factor is het gemakkelijker om in gewichtsdelen te werken...

Uitbloeiing onderaan een muur waar water uit de grond wordt opgenomen door de bakstenen Uitbloeiig (soms ook wel eens uitloging genoemd) is een zoutachtige afzetting die voorkomt op de bakstenen van het metselwerk. Je herkent het aan de witte nevel, vlokken of korsten. Hierdoor wordt uw gevel ontsiert en dat wil natuurlijk niemand. Bij donkere muren komen sprinten trekken deze witte vlekken extra aandacht. Maar geen nood want het is meestal te behandelen en om u gerust te stellen, het heeft geen enkele invloed op de sterkte van het gebouw. Hoe ontstaat uitbloeiing? Bakstenen zijn capillair. Dit wil zeggen dat de duizenden minikanaaltjes (poriën) in de baksteen, water opzuigen, hierbij maakt het water een opwaartse beweging. Daar er in mortel en bakstenen zouten zitten, worden deze samen met het water in de kanaaltjes van de baksteen opgezogen. Eens de baksteen verzadigd, komt het water tot aan de oppervlakte van de steen. Wanneer alles weer gaat drogen of verdampen blij...