Arch-I-nfo - De informatie database voor bouw en architectuur

Dit was een Amerikaanse hoogleraar, onderzoeker en directeur van het research-laboratorium voor bouwmaterialen in Chicago. Hij verrichte er baanbrekend werk op gebied van samenstellingen voor betonspecie. Zo vond hij de begrippen fijnheidsmodulus en watercementfactor. Hij vond ook de 'kegel van Abrams' uit waarmee er kan bepaald worden hoe stijf of hoe vast de versgemaakte betonspecie juist is.  Met andere woorden: met deze kegelmantel kon hij de plasticiteit van de betonspecie meten. Verder behoren ook zeefproeven en zetproeven tot zijn palmares. Onder de fijnheidsmodulus verstaat men: Alle minerale mengsels met een zelfde fijnheidsmodulus vereisen evenveel aanmaakwater om een bepaalde plasticiteit (vloeibaarheidsgraad) te bekomen, indien het cement-gehalte per kubieke meter beton hetzelfde is en de toeslagstoffen gelijksoortig zijn. Door toevoeging van toeslagstoffen, die met een bepaalde hoeveelheid cement moeten worden verwerkt, is een mengsel te vinden m...

Inhoud: 1. Omschrijving van de proef. 2. Benodigdheden, materiaal en materieel. 3. Resultaten van de proef. 4. BENOR-normen. 5. Besluit. 1. Omschrijving van de proef Omdat de korrelverdeling van de granulaten van groot belang is, worden de granulaten gesorteerd en verhandeld in verschillende, welbepaalde korrelgrootten. De Belgische keuze leidde tot het bepalen van 12 verschillende genormaliseerde korrelmaten voor steenslag. Om de verschillende korrelgrootten te bepalen, worden de granulaten gezeefd. De korrelverdeling bepaald door het percentage (in massa) van de korrels die resten op (of doorvallen door) de zeven met welbepaalde afmetingen. Het wordt bepaald door een afscheiding door zeven op een genormaliseerde serie zeven. Voor de bepaling van de korrelverdeling van een hoop steenslag wordt een monster genomen van die hoop steenslag. Die monsterneming gebeurt door scheiding in kwarten. Voor scheiden in kwarten dient men steenslag te nemen op verschillende plaatsen van de...