Lichtkalkbeton is een bijzonder soort kalkzand-steen, waarbij naast witkalk en zand nog cement en drijfstoffen worden verwerkt. Na verharding (bij stoom onder druk) ontstaat een isolerend materiaal. Bij een gelijk volumegewicht, heeft lichtkalkbeton een hogere vastheid dan gasbeton.
Posts tonen met het label kalk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label kalk. Alle posts tonen
Nablussen van gebluste kalk
Het woord nablussen wordt gebruikt wanneer CaO korrels onveranderd in de gebluste kalk aanwezig blijven. Als deze korrels worden verwerkt in een mortel om in een voeg of pleisterlaag te verwerken, dan kunen deze korels onder inwerking van door poriën indringend water gaan nablussen. Dit fenomeen kan leiden tot scheurvorming en afdrukken van schilfers.
Opus reticulatum, Romeins metselverband
Romeinse bouwkunst in Trier |
Typisch Romeins metselwerk met rode 'speklagen' komende van de opgegraven ruïnes in Bavay |
De Romeinen gebruikten, tijdens het metselen, vermalen vulkanische gesteenten die de eigenschappen bezitten van het moderne cement dat een chemische reactie vormen in aanraking met water. Het vulkanisch gesteente werd gemengd met kalk en zeewater (dat laatste is het geheime ingrediënt). Het zeewater zorgde ervoor dat er een stevige massa ontstond die aan elkaar bleef kleven. Zo ontstond het Romeinse 'Beton'. Deze mengeling werd uiteraard ook gebruikt om mortels mee te vervaardigen zodat men gemakkelijk stenen kon metselen. Met deze techniek konden de Romeinen ook hoger en steviger gaan bouwen. En het moet gezegd worden: de Romeinse mortels en betonnen constructies hebben in vele gevallen de tand des tijds overwonnen. Dit kun je niet zeggen van veel moderne gebouwen waar gewone portlandcement in verwerkt werd.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Copyright: byWM