Geluidsabsorptie formule van Wallace Clement Sabine

Wallace Clement Sabine

Sabine is de geluidsabsorptie van een oppervlak ter grote van één vierkante voet of 0,92903 m² (0,3048 cm x 0,3048 cm) met een absorptiecoëfficiënt van 1. De naam is afgeleid van de Amerikaanse fysicus Wallace Clement Sabine. Hij ontdekte in het begin van de 20ste eeuw het belang van nagalmtijd en geluidsabsorptie voor zaalakoestiek. De wet van Sabine genoemd.

Door experimenten kon Sabine vaststellen dat er een verband bestaat tussen de kwaliteit van de akoestiek, de grootte van de kamer en de hoeveelheid oppervlakte absorptie. Hij definieerde de nagalmtijd in een formule, die nog steeds de belangrijkste eigenschap gebruikt voor het meten van de akoestische hoeveelheid van een kamer in het aantal seconden die vereist voor de intensiteit van het geluid dat losgelaten wordt vanaf het startpunt, bij een hoeveelheid van 60 dB (decibels).

Formule:

T = (V / A) . 0161 s

Legende
T = De nagalmtijd
V = Het volume van de ruimte
A = Het totale absorptie gebied

Het leven van Wallace Clement Sabine
Sabine studeerde af aan de Ohio State University in 1886 op 18 jarige leeftijd. Daarna werd hij student aan de Harvard University en bleef er lid van de faculteit. Hij was ook de akoestische architect van de Boston Symphony Hall, dat wordt beschouwd als een van de beste concertzalen ter de wereld in zake zijn akoestische prestaties.

Met zijn formule en de bestudering van vele kamers stelde hij vast dat concertzalen met een goede akoestiek een nagalmtijd van 2 tot 2,25 seconden moet hebben. Bij een kortere nagalmtijd voelt de muziek te 'droog' aan voor de luisteraar. Terwijl de optimale nagalm voor lezing iets minder dan 1 seconde is.

Nieuwe concertzalen
Nieuwe hallen worden zo gemaakt dat een grote stuk bovenaan de hal kan worden versteld om een perfect geluid te creëren volgens het doel of het nu muziek is of een lezing.